Bladerend door een van zijn vele plakboeken constateert Bert Hollander dat er in vier decennia veel is veranderd in het voetbalwereldje. Het zondagvoetbal is afgebrokkeld, de toeschouwersaantallen en de mentaliteit van de voetballers, het is niet meer wat het ooit was. Nee, verwacht van de inwoner van Goutum geen klaagzang over hoe vroeger alles beter was. Bert Hollander heeft het vandaag de dag niet minder gezellig dan in pak ‘m beet 1980. Ook in 2025 kan het nog best voorkomen dat een volle spelersbus na een uitwedstrijd moet wachten op vertrek omdat Bert Hollander in de kantine de “derde helft” nog niet heeft afgesloten. Maar niet vaak meer, over een paar maanden komt achter de uiterst succesvolle carrière van Bert Hollander in de voetballerij een dikke punt te staan.
Sport, het speelt al op jonge leeftijd een centrale rol in het bestaan van Bert Hollander (1961). Er gaat geen dag voorbij dat hij voetbalt, ook de kaatssport is de in Huizum opgroeiende knaap aardig machtig. Na verloop van tijd moet er een keuze worden gemaakt en die gaat ten koste van het kaatsen. Een geluk voor FVC, de club waar hij door vader Willem wordt aangemeld. Hollander kan namelijk een aardig balletje trappen, al zal hij pas doorbreken als hij de puberleeftijd heeft bereikt. Niemand minder dan Pier Alma is het die Hollander vanuit FVC B2 overhevelt naar de A1. Vanaf dat moment is er geen houden meer aan.
Op achttienjarige leeftijd debuteert Bert Hollander in FVC 1, anno 1979 een wat kleurloze tweedeklasser. Een klimaat om hogerop te komen heerst er bij FVC dan niet, zo vertelt Hollander: ,,In die tijd maakten de oudere spelers in de selectie die dienst uit. Mannen als Peter Dek, Wietze Zwerver en Rinse Mulder. Voor zulke kerels had je respect. Je was al blij wanneer ze je begroeten. Romke Soldaat was trainer, het kwam voor dat de routiniers de opstelling die op het wedstrijdbord stond veranderden zodra Romke de kleedkamer verliet. Zo ging dat toen”, gniffelt Hollander hoofdschuddend.
De tachtiger jaren van de vorige eeuw markeren een interessant tijdperk in de clubhistorie van FVC. Meerdere goede lichtingen komen in het vlaggenschip bij elkaar. Zelfs een leek ziet dat de tweede klasse waarin wordt gevoetbald bij lange na niet het plafond is voor de hoofdmacht van de van origine Huizumer voetbalclub. Met Peter van Gelderen als eindverantwoordelijke voetbalt FVC zich in 1982 naar de eerste klasse, met grote dank aan het geniale aanvalstrio, bestaande uit Bert Hollander, Gerard van Loon en Ronald Kramer, zo schrijven de kranten. Veel te veel eer, aldus Hollander: ,,Ronald, Gerard en ik werden in de sportbijlages vaak genoemd omdat we de doelpunten maakten. Dat konden we doen omdat onze medespelers zeiden dat we voorin mochten blijven. Johan Haringsma, Glenn en Wiebe Bijker, Corry, Sjoerd en Wietse Wijbenga, Sietse Braaksma en alle anderen waren echt niet minder belangrijk.”
Aangekomen op het op-een-na-hoogste amateurniveau zet FVC de opmars door. In 1984 eindigt de inmiddels naar sportpark De Hemrik verhuisde vereniging op een tweede plaats. De hoofdklasse lonkt en die komt er ook, maar dan alleen voor Bert Hollander. Hij maakt die zomer zijn eerste van in totaal vier uitstapjes als hij zich over laat schrijven naar Hubert Sneek. Het jaar in de Waterpoortstad zal niet brengen wat Hollander ervan had gehoopt. ,,Vooraf gemaakte afspraken werden niet nagekomen, als gevolg daarvan voetbalde ik niet mijn beste seizoen. In de winterstop heb ik aangegeven terug te gaan naar FVC. Ondanks dat het sportief niet optimaal ging, denk ik met veel plezier aan die tijd in Sneek terug. In later jaren kwam ik graag aan de Lemmerweg. Ik heb er fijne contacten aan overgehouden.”
Bert Hollander keert terug op het oude nest. Niet voor lang, in 1986 verkast hij naar Cambuur: ,,Toen ik bij Sneek voetbalde werd ik al door Cambuur benaderd. Ik ben een Cambuur-man in hart en nieren dus daar wilde ik graag heen, enkel onder de voorwaarde dat ik een plek in de selectie kreeg. Die wilde Simon Kistemaker me niet garanderen en daarom ben ik niet gegaan. Een jaar later deed Fritz Korbach mij die toezegging wel. Ik heb toen voor Cambuur gekozen, samen met Ronald Kramer. Helaas liepen de onderhandelingen met Gerard van Loon spaak, anders waren we met zijn drieën gegaan. Ik voetbalde op amateurbasis voor Cambuur. Tot half vier was ik aan het werk op de Postbank, daarna gingen we trainen. Om ons tegemoet te komen mochten Evelyn en ik van Cambuur onze woning door Bolman Woningtextiel in laten richten. Dat kwam goed uit, we stonden op het punt om te verhuizen.”
Een jaar nadat Cambuur op een troosteloze laatste plaats is geëindigd in de eerste divisie, waait er een heel andere wind in Leeuwarden. Cambuur speelt het beste seizoen van het decennium. Bert Hollander maakt de successen aanvankelijk vooral mee vanuit de dug-out, na de winterstop ontpopt hij zich tot vaste waarde in de elf van Korbach. Tegen RBC scoort Hollander zijn eerste treffer in het betaalde voetbal, met een seizoenstotaal van zes doelpunten in zeventien wedstrijden is zijn debuutjaar in het profmilieu geenszins een onverdienstelijke. Hollander verwacht een A-contract en dat wordt hem ook aangeboden, maar niet onder dezelfde voorwaarden als enkele van zijn medespelers. ,,Zo mocht ik niet meedelen in de premies voor de nacompetitie. Dat vond ik niet fair en daarom heb ik medegedeeld te vertrekken. Ik was van plan om terug te gaan naar FVC, algauw kwam Heerenveen op de lijn. Na een gesprek met Riemer van der Velde was het snel rond. Tegenwoordig ligt zo’n overstap heel gevoelig. Toen leefde dat minder, al ben ik wel op gesprek geweest bij de MI-side. Ik heb mijn verhaal gedaan en die jongens hadden respect voor mijn keuze.”
Voor het avontuur in het Friese haagje begint, gaat Hollander met Cambuur de nacompetitie in. Het zestal wedstrijden dat Cambuur daarin speelt zullen zij die erbij waren nooit vergeten. Totale voetbalgekte maakt zich meester van de Friese hoofdstad. In eigen huis heeft Cambuur de kans om voor het eerst in de clubhistorie naar de Eredivisie te promoveren. Er zal dan afgerekend moeten worden met het Dordtse DS’79 van trainer Simon Kistemaker. Hollander zucht: ,,De euforie voor die wedstrijd was te groot. Van de voorverkoop bij de sigarenwinkels werden livereportages gemaakt, de Friesland-hallen werden alvast afgehuurd voor het feest. Niemand dacht aan een nederlaag, die kwam er uiteindelijk wel. Wat hét hoogtepunt moest worden, draaide uit op een fiasco.”
In Heerenveen zet Bert Hollander de goede lijn waaraan hij al een tijdlang bezig is door. Onder Foppe de Haan – door Hollander beoordeeld als de beste trainer die hij heeft meegemaakt – is hij van meet af basisspeler, tot een blessure roet in het eten gooit. ,,Vlak voor ik met Gertjan Verbeek op wintersport zou schoot in een wedstrijd tegen Heracles mijn knie op slot. Het herstel duurde langer dan verwacht. Aan het einde van het seizoen heb ik zelf de keuze gemaakt om het betaalde voetbal te laten voor wat het was. FVC had nog steeds een uitstekende ploeg. Ik vond het een mooie missie om met mijn eigen club de hoofdklasse te halen. Het verschil tussen Cambuur, Heerenveen en FVC was in die tijd niet zo heel groot.”
Met Slobodan Zmiric aan het roer lukt het FVC in 1990 om de zo felbegeerde hoofdklasse te bereiken. Daar stoppen de ambities allerminst. Op het hoogste niveau willen aanvoerder Hollander en consorten een woordje meespreken, er wordt dan inmiddels drie avonden per week getraind. Na een knappe vierde plaats in 1992, is FVC de jaargang daarop wederom bovenin het klassement te vinden. Tot de 24ste speeldag doet de formatie van trainer Jan Schulting mee om het kampioenschap, een 0-3 verliespartij tegen Quick’20 doet de titelrace beslissen in het voordeel van de Oldenzalers. Ondanks deze mokerslag weet FVC een maand later zowaar de finale van de districtsbeker te bereiken. Dat deze met 3-2 verloren gaat van Appingedam is onder FVC-ers allerminst het gesprek van de dag; daags eerder hebben Bert Hollander en Gerard van Loon te kennen gegeven te zullen vertrekken naar het stad Groninger Oosterparkers.
Het tot voor kort zieltogende Oosterparkers is met de ambitieuze zakenlieden Folkert Buringa en Jan Benninga als aanjagers in 1993 al enige tijd bezig om de hemel te bestormen. De club wil terug naar het betaalde voetbal waarin het tot 1960 actief was. Geruggesteund door een businessclub haalt de Groninger wijkclub de ene na de andere speler die deze ambitie moet verwezenlijken. Het is alweer 32 jaar geleden, toch wordt Bert Hollander nog vaak aan de spraakmakende overstap herinnerd: ,,Natuurlijk was geld de belangrijkste factor, wat zeker meespeelde was dat het achter de schermen bij FVC destijds geen koek en ei was. Ik heb er nooit spijt van gehad dat ik naar Groningen ben gegaan. Iedereen in onze positie had die stap gemaakt, zo aantrekkelijk was het aanbod. We hadden daar een prachtig jaar, al was het jammer dat de velden daar aan het Van Starkenborghkanaal hopeloos waren. We promoveerden net niet. Voor Oosterparkers was dat een ramp. Gerard en ik hadden al aangekondigd de club te verlaten, na de gemiste promotie liep de hele selectie leeg. Als een zeepbel klapte de boel uit elkaar. In 1996 heb ik bij FVC mijn voetbalcarrière afgesloten. In een van mijn laatste wedstrijden wonnen we tegen de Heerenveen-reserves de districtsbeker. We mochten de finale op eigen veld spelen. Dat had ik geregeld met Gertjan Verbeek, in ruil voor een maaltijd voor de Heerenveen-selectie”, knipoogt Hollander met een veelzeggende glimlach.
Haast als vanzelfsprekend stort Bert Hollander zich na zijn voetballoopbaan op een carrière als trainer. Die carrière begint bij Sint Annaparochie, waarmee hij in zijn vierde en laatste jaar – vlak na zijn ontslag – promotie afdwingt. Vlak na zijn ontslag? Er verschijnt een grijns op Hollanders gezicht als hij aan het verhaal begint: ,,We gingen met Sint Annaparochie gehavend de nacompetitie in. Naast wat blessures waren er jongens die in het voorjaar het kaatsen voorrang gaven. Ik zag één oplossing: zelf weer meedoen. Dat mocht niet volgens de regels omdat ik bij Sint Anna in het vierde elftal speelde. Om onder de regelementen uit te komen heb ik ontslag genomen. Johan van Slooten was mijn vervanger. De nacompetitiewedstrijden tegen Bergum en Rood Geel heb ik meegedaan, in de finale tegen Read Swart was dat niet nodig. Daarin waren we veel te sterk. We wonnen met 3-0, na afloop gingen we op een platte kar door het dorp. Onvergetelijk!”
De promotie met Sint Annaparochie markeert het eerste grote succes van Bert Hollander zijn trainerscarrière. Het eerste van vele, want wat zich tussen het jaar 2000 en 2005 in Joure afspeelt lijkt geschreven te zijn in een sprookjesboek. Gestuwd door de plannen van hoofd voetbalzaken Jan Reurings reiken de bergen bij de plaatselijke SC tot aan de hemel. Joure gaat de markt op. Arnold Haanstra van het Bolswarder CAB is de eerste speler die wordt opgehaald. Allengs volgen er meer namen, van Cor Dijkstra, Johnny de Jonge, René Geertsma en Henk Herder tot Johan Abma en Geert-Jelle de Vries aan toe. Dat Hollander in zijn debuutjaar aan de Hege Simmerdyk met zijn manschappen naast alle prijzen grijpt is een tegenvaller, die in de jaren daarna ruimschoots gecompenseerd wordt. In een tijdbestek van twee jaar stoten de Jousters van de tweede klasse linea recta door naar de hoofdklasse, tussendoor wordt de noordelijke districtsbeker in de wacht gesleept.
Vijf jaar na het millennium komt de langverwachte en door velen als logisch betitelde overstap naar FVC, dat even tevoren ternauwernood degradatie naar de derde klasse heeft afgewend en duidelijk betere jaren heeft gekend. ,,Alles moest opnieuw opgebouwd worden”, blikt Bert Hollander terug. ,,Tegelijkertijd speelde ook de verhuizing naar sportpark Wiarda. Dankzij een aantal echte clubmensen is dat in goede banen geleid. Jan Efdé, Johan Haringsma, Sake Hoff, Sjoerd Wijbenga, Ype Kramer, wat hebben die mannen er een werk in gestoken”, steekt Hollander de loftrompet, met de toevoeging niemand tekort te willen doen. Zelf hoeft Bert Hollander in dit proces niet uitgevlakt te worden. Naast de tien seizoenen die hij als hoofdtrainer actief is, zal hij tevens zes jaar zitting nemen in het hoofdbestuur. Op het nieuwe sportpark weet FVC zich weer op te werken tot de hoofdklasse. In tegenstelling tot de negentiger jaren zal het daarin geen blijvertje zijn.
Het zijn drukke jaren voor Bert Hollander. In het seizoen 2011/2012 wordt hij op interim-basis hoofdtrainer van Harkemase Boys, de club waar hij eerder onder Henk de Jong stage heeft gelopen. Hollander traint dan twee clubs tegelijk, net zoals hij dat tussen 2013 en 2015 zal doen wanneer hij op zaterdag topklasser ONS traint en op zondag met FVC op pad is. Ook buiten het veld speelt zich van alles af. In 2013 wordt Bert Hollander bij de ING-bank boventallig verklaard. Hij krijgt van zijn werkgever twee keuzes: op het Callcenter van ING werken of akkoord gaan met een ontslagpremie. Hij kiest voor dat laatste. ,,En dat is een hele goede zet geweest”, stelt Hollander onomwonden. ,,Net in die tijd had onze oudste zoon Jeffrey plannen om een vishandel beginnen. Aan de Drachtsterweg kreeg hij in een nieuw te bouwen pand die kans. Door mijn ontslag konden we de schouders onder Jeffrey zijn plannen zetten.’’ Al snel haakt zoon Robin aan, heden ten dage is ook dochter Lisa werkzaam in de zaak. “Zo is alles prachtig op z’n pootjes terecht gekomen. Hollander’s Nieuwe loopt nu als een tierelier”, vertelt Hollander niet zonder trots.
In 2015 zit Bert Hollander na een decennium hoofdtrainer te zijn geweest van FVC, met in de laatste twee jaren een baan ernaast bij ONS, aan een sabbatical te denken. Zo ver zal het niet komen. LSC 1890 belt en voetbaldier Hollander is gauw om. Na twee jaren LSC en zeven jaren Blauw Wit’34 – waarvan twee als assistent van Martijn Barto – kondigt Hollander zijn afscheid aan, tot hij in maart 2024 een zeer onverwachts telefoontje krijgt: PKC’83, de club van het Groninger woonwagenkamp De Kring hengelt nadrukkelijk naar zijn diensten. ,,Dat vond ik een interessante uitdaging”, zegt Hollander enthousiast. ,,Nooit eerder heb ik een club getraind die is te vergelijken met PKC. Fantastisch om mee te maken en fijn dat Johan Wijnsma vanuit de stad met mij mee is gegaan. Alles gaat momenteel boven verwachting. Of dat zo blijft is afwachten, maar we hebben een periodetitel op zak en die pakken ze ons niet af.”
Na 46 jaar zal de naam Bert Hollander binnenkort op maandag niet meer te lezen zijn in de sportkaternen van de dagbladen. Met zeven kampioenschappen, drie promoties en vier gewonnen districtsbekers zijn er weinigen in het noordelijke amateurvoetbal die een imposanter prijzenlijst kunnen overleggen. Bij elke club waar Bert Hollander werkte vertrok hij door de voordeur, vrienden maakte hij overal. Geen dag gaat er voorbij zonder dat hij op straat wordt aangesproken over de voetballerij. Het spreekt haast voor zich dat Bert Hollander met veel genoegen om kan kijken. ,,Absoluut! Wat ik me later wel ben gaan realiseren is dat de drang om het hoogste te halen wel heel nadrukkelijk aanwezig was. Als voetballer en als trainer was ik een winnaar, vaak ook aangewakkerd door de ambities van de clubs waar ik actief was. Met FVC eindigden we in 1993 op een tweede plek in de hoofdklasse, mede omdat we jongens van andere verenigingen haalden. Als aanvoerder was ik bij dat proces betrokken. De komst van die spelers van buiten zorgde er wel voor dat de eigen jeugd soms opeen zijspoor kwam te staan. Achteraf denk ik, was het zo’n ramp geweest als we met eigen kweek zes plaatsen lager waren geëindigd”, stelt Hollander de retorische vraag.
Zien we Bert Hollander na deze zomer terug langs de voetbalvelden? ,,Ga daar maar vanuit. Tot 2026 zit ik nog in de Raad van Commissarissen bij Cambuur. Ik heb met Gerald van den Belt afgesproken dat we daarna eens naar Anfield Road gaan. Verder wil ik de clubs bezoeken waar ik ooit heb gewerkt. Sommige van die verenigingen ben ik jaren niet geweest. Natuurlijk ga ik regelmatig bij Robin kijken, hij voetbalt in FVC 1. Kan ik na afloop direct een biertje pakken met Gerard van Loon en Johan Haringsma, mijn beste vrienden bij FVC, samen met Sjoerd natuurlijk.” Met Sjoerd wordt Sjoerd Wijbenga bedoeld, op-en-top clubman van FVC. Wijbenga overleed in 2021. ,,En dat hakte er in. Al van jongs af aan waren we bij elkaar. Honderden wedstrijden hebben we samen gevoetbald, toen ik later trainer was van FVC was hij mijn assistent. In de jaren dat ik elders werkte, belden we iedere zondagavond om te bespreken hoe de zondagmiddag was verlopen.” Gebeurtenissen als deze, maar ook zeker het overlijden van oud-ploeggenoot Corrie Wijbenga in 2024 hebben Bert Hollander aan het denken gezet. ,,Ik word binnenkort 64 jaar. Als ik buiten de voetbalsport om leuke dingen wil doen, kan ik daar beter werk van maken. We hebben een caravan in Hempens en een zomerhuis in Molkwerum, daar wil ik binnenkort met Evelyn vaker heen. Eerst gaan we het bij PKC op een mooie manier afsluiten. Na de zomer kan ik dan eindelijk naar de voetbalvelden zonder dat ik me druk moet maken over wie ik op moet stellen en wie op de wissel staat. Ik kijk er naar uit!”
Elftalfoto FVC met speciale dank aan Willem Huizinga, elftalfoto SC Joure met speciale dank aan Sjoerd-Jaap Wynia, foto ONS Sneek met speciale dank aan Foeke Zijlstra. Alle overige foto’s zijn afkomstig uit het privé-archief van Bert Hollander.

20 september 1981: Bert Hollander (rechts) zal er niet in slagen om Leeuwarden-goalie Rennie van de Vosse te verslaan. Dan nog niet althans: vlak voor de pauze mikt Hollander wel raak in de met 3-1 gewonnen stadsderby.

Cambuur begint in 1986 aan een memorabel seizoen. Een jaargang nadat de club in de eerste divisie op de laatste plaats eindigt, strijdt het tot de laatste speelronde mee om promotie. Op deze foto de selectie van toen. Achterste rij, van links naar rechts: Henk Koetje, Jan Douma, Dick Bults, Gerard de Haan, Bram Rontberg, Hans Erkelens, Carlo de Leeuw en Ben Haverkort. Middelste rij, van links naar rechts: Jan Venema (elftalbegeleider), Willem Spindelaar (assistent-trainer), Johan Groote, Ray Richardson, Klaas ten Hoeve, Bert Hollander, Willem van der Ark, Dick Lamsma (fysiotherapeut) en Fritz Korbach (hoofdtrainer). Zittend, van links naar rechts: Nico Runderkamp, Jos Peltzer, Mark Payne, Oscar Zijlstra, Fred Grim, Ronald Kramer, Frans Alma en Piet Adema (verzorger)

15 maart 1987: Cambuur zal er in Volendam niet in slagen de koploper en latere kampioen pijn te doen. Bert Hollander en consorten verliezen aan de dijk met 3-1.

Op 29 augustus 1987 klopt SC Heerenveen NEC met 3-1. Op deze foto probeert Bert Hollander een Nijmeegse verdediger te passeren.

In 1988 keert Bert Hollander na twee jaar in het betaalde voetbal gebivakkeerd te hebben terug bij FVC. Op de foto, genomen op De Hemrik de selectie die er dan staat. Staand, van links naar rechts: Jan Terpstra, Bert Hollander, Gerard van Loon, Andre van der Leij, Johan Haringsma, Wietse Wijbenga, Gerrit van der Bij, Wiebe Bijker, Johan Groote en Cees Greuter. Gehurkt: Sandro La Serpe (pupil van de week), Dicky Postma, Bert Alma, Corrie Wijbenga, Ezrah de Graaf, Ronald Kramer, Sjoerd Wijbenga, Ben Troostwijk (verzorger) en Jan Zijlstra.

Voor een kleine tweeduizend toeschouwers heeft FVC op 15 september 1991 weinig moeite met provinciegenoot Sneek Hovis: de Leeuwarders winnen met 3-1. Op de foto ziet Bert Hollander zijn schot geblokt worden door René Vlap. Op de achtergrond kijkt Richard de Jong toe.

Op het inmiddels verdwenen sportpark De Hemrik haalt Bert Hollander op 10 november 1991 doeltreffend uit in de thuiswedstrijd tegen AGOVV.

De jaren in Joure gelden zonder meer als een groot hoogtepunt uit de trainersloopbaan van Bert Hollander. Naast twee kampioenschappen wordt hier ook de districtsbeker gewonnen. Als beloning mag SC Joure meedoen aan de KNVB-beker, waarin het memorabele wedstrijden zal spelen tegen onder meer Cambuur en FC Groningen. Op de foto het gezelschap dat op 29 mei 2002 de beker wint door op het veld van Harkemase Boys hoofdklasser Flevo Boys met 6-0 over de knie te leggen. Staand, van links naar rechts: Bert Hollander, Henk Zoetendal, Luut de Zee, Fries Minnema, Ronnie Nolles, Jan Arjen Kooi, Henk Herder, Paul de Vries, Gerben Huitema, Dick Schuurman, Lammert de Groot, Richard Elsinga en Arnold Haanstra. Gehurkt, van links naar rechts: Laurens Melein, Johnny de Jonge, Iwan de Jong, Klaas de Jong, Tjitze-Jan de Groot, Johnnie Dölle en Bertus ten Rouwelaar. Liggend: Martijn Zwaga.

In 2014 en 2015 weet Bert Hollander zich met ONS Sneek te handhaven in de topklasse. Dat is een bijzonder knappe prestatie, aangezien de club uit de Waterpoortstad een budget heeft dat schril afsteekt bij de competitiegenoten. Op deze foto, genomen op 13 september 2014, blijdschap alom bij hoofdtrainer Bert Hollander en zijn assistent Leo de Wagt. Even tevoren heeft ONS in de thuiswedstrijd tegen FC Lisse een 0-2 achterstand in de slotfase weten om te zetten in een remise.

Bert Hollander zal in totaal zeven jaar werkzaam zijn bij Blauw Wit’34, de laatste twee jaren als assistent van de rechts op de foto zichtbare Martijn Barto. Bij Blauw Wit – door Hollander betiteld als een hele fijne vereniging – is Hollander van plan zijn carrière af te sluiten, tot in maart 2024 PKC’83 belt en de voetballoopbaan alsnog een vervolg krijgt.