‘Hoogmoed komt voor de val’, zo luidt het spreekwoord. In Kootstertille is dit op zaterdag 27 maart 1976 zeker van toepassing. De voetballers van de plaatselijke SC kunnen die dag kampioen worden. Dat er van alles is geregeld om van het kampioensfeest een onvergetelijke te maken is begrijpelijk, dat er halverwege het thuisduel tegen Be Quick Dokkum al een kampioensfoto wordt gemaakt is wellicht een tikkeltje voorbarig. De Tilsters krijgen het deksel dan ook ongenadig hard op de neus. Be Quick verlaat de kanaaloever met een 0-1 zege op zak, door het geplande feest na afloop kan een streep. Voor dan althans, een week later kan de champagne alsnog ontkurkt worden wanneer tegen Friese Boys de benodigde punten worden binnen geharkt. Vijftien jaar na de oprichting promoveert SC Kootstertille naar het derde amateurniveau, een ongekende prestatie!
Er zijn weinigen die dat een jaar eerder hebben zien aankomen. In 1975 eindigt Kootstertille op een kleurloze negende plek in klasse 4B. Het eerste seizoen onder nieuwe trainer Willem Spindelaar was voor alle betrokkenen wennen. De aanpak van de jonge oefenmeester – profvoetballer bij Cambuur – valt aanvankelijk niet bij iedereen in goede aarde. Spindelaar ziet dat de selectie overloopt van kwaliteit, de mentaliteit daarentegen laat te wensen over. Met een harde aanpak probeert Spindelaar daar verandering in aan te brengen. Effect heeft dit niet direct. Meerdere basisspelers belanden op een zijspoor, het turbulente seizoen 1974/1975 is hiermee verklaard.
Bij aanvang van het nieuwe seizoen zijn de plooien gladgestreken. Iedereen weet wat er van hem wordt verwacht en dat uit zich op het veld. Dat Kootstertille in de dertien voor de winterstop gespeelde competitiewedstrijden ongeslagen blijft is knap, minstens zo bijzonder zijn de vertoningen in het bekertoernooi. In de eerste ronde wordt het twee klassen hoger spelende ACV met 1-0 geklopt. Geen poot krijgt de gevreesde Asser goalgetter Jan Mennega aan de grond tegen Kootstertille-voorstopper Fokke Hoeksma. Een ronde later wordt ook derdeklasser Workum geringeloord, in eigen huis notabene. Hoewel Leeuwarder Zwaluwen Kootstertille vlak na de winterstop uit het bekertoernooi knikkert en in Hoogkerk de eerste competitienederlaag wordt geleden, komt het kampioenschap nimmer in gevaar. Er zijn nog twee volle speelronden te gaan als Kootstertille dankzij een 2-0 zege tegen Friese Boys de eerste plaats veiligstelt.
Kootstertille vreest de derde klasse niet en dat is te begrijpen. In de selectie zitten meerdere spelers die op een hoger niveau actief zijn geweest, in Harkema met name. Jappie Heidinga, Sije Elzinga en Miente van der Veen voetballen voor Harkema-Opeinde als deze club in rap tempo op weg is naar de top, Tobi Zijlstra en Jan Top hebben een verleden bij het in de hoogste zaterdagklasse spelende Harkemase Boys. Zeker laatstgenoemde voetballer zal van essentiële waarde blijken in het kampioensjaar. Samen met Jappie Dijkstra kroont Top zich tot topscorer van de ploeg. Met fraaie passeerbewegingen is de vleugelaanvaller een plaag voor elke verdediging. En dan is er het talent dat langzamerhand begint door te breken. Sjoerd van der Veen bijvoorbeeld.
Sjoerd van der Veen is een pijlsnelle aanvaller die op 16-jarige leeftijd debuteert in de plaatselijke hoofdmacht. Geef de tiener een bal diep en hij weet er raad mee. Jaar in jaar uit pikt Van der Veen zijn doelpuntjes mee, misschien wel daarom krijgt hij de hoon van zijn ploeggenoten over zich heen als hij in een oefenpotje tegen Jistrum de bal voor een leeg doel niet tussen de palen weet te krijgen. Het lijkt wel alsof Van der Veen het ene been niet meer voor de andere kan krijgen. Twee dagen later blijkt waarom: in het ziekenhuis wordt in MS een ontluisterende diagnose gesteld. Van der Veen krijgt al snel te horen dat hij na verloop van tijd in een rolstoel zal belanden, toch blijft hij zich verdienstelijk maken voor de club. Op wekelijkse basis maakt hij meermaals de gang naar de voetbalvelden, ook nadat hij verhuist naar woonzorgcomplex Oranjestins in Burgum. In zijn nieuwe woonplaats zal Van der Veen, rijdend in zijn scootmobiel en gekleed in een blauwe jas van SC Kootstertille, uitgroeien tot een bekend gezicht in het straatbeeld. Omrop Fryslân maakt in 2012 zelfs een uitgebreide reportage over Van der Veen en zijn reisgenoot en medebewoner van het zorgcomplex, Durk Hoekstra. Sjoerd van der Veen krijgt een kleedkamer naar zich vernoemd, tevens wordt hij benoemd tot lid-van-verdienste. Ervan genieten kan hij nauwelijks: in april 2021 overlijdt de Tilster clubman, slechts 63 jaar oud.
Zoals in Kootstertille eigenlijk wel werd verwacht, redt de plaatselijke voetbalclub het na 1976 een treetje hogerop prima. Bolwerken als ONS Sneek, Heerenveense Boys en Drachtster Boys, allemaal hebben ze de handen vol aan de Wâldmannen. Dat tussentijds de eerste selectie wordt versterkt met de gebroeders Geert en Rikus van der Bosch van Harkema Opeinde – laatstgenoemde speelt kort tevoren voor FC Groningen – en talenten als Wim Huizing en Siebe Bos is een stevige steun in de rug. Toch, aan alles komt een einde en 1980 moet een stapje terug worden gedaan, in geen tien jaar gevolgd door nog twee degradaties. Snel opeenvolgende promoties en degradaties zullen een trend blijken in de Tilster voetbalhistorie. In 2003 bereikt Kootstertille na drie kampioenschappen in drie jaar tijd de tweede klasse, om een half decennium later na drie opeenvolgende degradaties weer uit te komen in de vijfde klasse. Vanaf 2013 wordt er jarenlang gevoetbald op het laagste niveau. Dat deze sportief magere jaren zijn te relativeren ondervindt de vereniging in dat tijdspanne ook, wanneer in Siepie Vellema en Rienk Waaksma in nog geen jaar tijd twee onmisbare clubmannen veel te jong komen te overlijden.
Kootstertille vindt uiteindelijk de weg omhoog en dat net als in de zeventiger jaren aan de hand van jonge, gedreven trainers. Jan van Dijk laat een generatie voetballers doorbreken waarmee hij in 2018 de kelderklasse ontstijgt, Pieter Santema bouwt het succes uit een promoveert in 2022 met de wit-blauwen naar de derde klasse. Op dat niveau heeft Kootstertille dit seizoen klauwen. Ze raken er niet in de war van aan de boorden van het Prinses Margrietkanaal. Als er ergens al een plek is in Fryslân waar men weet dat een verliespartij niet het einde van de wereld is, dan is dat op sportpark De Tille.
Op de foto de kampioenen van 1976: boven, van links naar rechts: Gerlof Hoeksma, Miente van der Veen, Fokke Hoeksma, Sije Elzinga, Willem Spindelaar (hoofdtrainer), Jan Top, Rikus van der Es, Jan Stienstra (elftalleider) en Jan van Houten (grensrechter). Gehurkt, van links naar rechts: Tobi Zijlstra, Piet Wijngaarden, Jappie Heidinga, Arie Zuidgeest, Engele Dijkstra, Sjoerd van der Veen, Klaas Oegema, Sietse Tabak en Jappie Dijkstra (Oeds Pama ontbreekt op de foto vanwege een eerder opgelopen beenbreuk).