In amateurvoetballand zijn fusies aan de orde van de dag. Het afgelopen decennium smolten in dorpen als Burgum en Stiens voorheen rivaliserende clubs al samen. Ook in Lemmer en Surhuisterveen zijn grote fusieclubs aanstaande. Het is een teken dat er steeds meer getornd wordt aan de hegemonie van het voetbal. Nergens is dit beter merkbaar dan bij de kleine dorpsverenigingen. Gelukkig houdt het gros van deze clubjes het met enig kunst en vliegwerk vol. In Terherne verging het de plaatselijke voetbalclub minder. In 1995 kwam er na 59 jaar een einde aan het bestaan van de vv Terhorne.
Sommigen zullen er vreemd van opkijken dat in Terherne ooit is gevoetbald. In de media viel er zelden wat te lezen over deze vereniging. Verklaarbaar; een groot gedeelte van haar bestaan speelt het Terhornster vlaggenschip in de reserveklassen. Dat hoeft geen probleem te zijn. In dorpen als Gersloot en Tzum is dat ook al jaren het geval. Er wordt wel eens een poging gewaagd in de standaardklassen. Met weinig succes. De laatste twee seizoenen tussen de eerste elftallen leverden Terhorne slechts één overwinning en meer dan 200 tegentreffers op.
Het ledenaantal, dat is waar de schoen wringt. In 1993 is er een laatste noodkreet. Slechts veertien spelers staan op de ledenlijst. Terwijl het bestuur net de indruk heeft dat de randvoorwaarden verbeteren. Dat de vereniging geen kantine heeft, wordt voor lief genomen. Met een nieuwe hoofdsponsor, verbeterde terreinomstandigheden – enkele bouwlampen maken avondtrainingen mogelijk – en een steeds verder uitdijend aantal reclameborden zijn er toch prima ontwikkelingen gaande. Knap, want van de gemeente Boarnsterhim hoeft men geen medewerking te verwachten. In de volksmond gaat zelfs het gerucht dat het voetbalveld aan Kûpersleantsje wordt in bestemd als woonwijk.
De media-aandacht werpt geen vruchten af. In 1995 sluit Terhorne de deuren. In de hoogtijdagen heeft Frieslands kleinste club bijna 70 leden. Een groot hoogtepunt in het 59-jarig bestaan vindt plaats in augustus 1983. Dan komt de grootmacht Steaua Boekarest naar Terhorne om het op te nemen tegen een combinatieteam van Terhorne en Oldeboorn. De Europa Cup 1 winnaar van 1986 wint met 0-19. Wie tegenwoordig over It Kûpersleantsje loopt, bevindt zich dus op grond waar een kleine veertig jaar geleden Roemeense toppers als Victor Piturca en ‘de held van 86’ Helmuth Duckadam over het groene gras denderden. Van dit gras is overigens niets terug te vinden. It Kûpersleantsje staat anno 2023 volledig vol met – niet verrassend – woningbouw.