Op de foto de hoofdmacht van Tzum zoals deze er in het seizoen 1990/1991 uitzag. Dit gezelschap eindigde dat jaar op de negende plaats in de laagste amateurklasse. Geen bijzondere klassering dus. Toch zullen sommigen op de teamfoto een speler ontdekken die het in later jaren nog een aardig eind heeft geschopt. Niet als voetballer, maar als weerman. In de bovenste rij, exact in het midden staat Piet Paulusma. De in Tzum geboren BN-er verdedigde jarenlang het doel van het lokale eerste elftal en stond zelfs mee aan de basis van de oprichting van de nu 43 jaar oude vereniging.
Die oprichting in 1980 komt grotendeels voort uit onvrede. Onvrede over de gang van zaken bij Franeker, waar een groep voetballers uit Tzum in de jaren ’70 van de vorige eeuw gezamenlijk het team SC Franeker 5 vormt. Paulusma en consorten dragen het shirt van Franeker, ze betalen trouw contributie en daar houdt het mee op. Een warme band tussen de mannen uit Tzum en de voetbalclub uit de kaatsstad zal er nooit komen. Vanwege ruimtegebrek moeten de Tzummers noodgedwongen op een grasveld in eigen dorp trainen, shirts mogen ze zelf regelen en als er een wedstrijd afgelast moet worden dan zijn zij als eerste de klos.
Na drie jaar onder de vlag van SC Franeker gespeeld te hebben is de maat voor de Tzummers vol. Ze ondernemen initiatieven om in eigen dorp een voetbalclub op te richten. Dat valt nog niet mee. Hoewel Tzum de hoofdplaats is van de gemeente Franekeradeel, staan de ambtenaren op het gemeentehuis niet te trappelen om de nieuwe vereniging de helpende hand te bieden. Met veel pijn en moeite wordt een veld ter beschikking gesteld. Daar moeten de voetballiefhebbers het verder maar mee doen. De plaatselijke kaatsvereniging in Tzum biedt eerst uitkomst. Op het kaatsveld kunnen de voetballers zich omkleden. Aangezien dit honderden meters van het voetbalveld ligt geen ideale situatie.
Beter wordt het als rond 1984 een paar tweedehands bouwketen en later een kantine wordt gekocht. De noodzakelijke voorzieningen zijn dan aanwezig. Toch blijkt snel dat de “varkenshokken” – zoals bezoekende clubs de kleedkamers regelmatig noemen – de beste tijd achter de rug hebben. Er worden nieuwbouwplannen gemaakt, waar de gemeente als het een beetje kan financieel aan bij moet gaan dragen. De boodschap vanuit de overheid is duidelijk: het geld is op, kom later maar eens weer. Uiteindelijk komt er pas na 1990 schot in de zaak. Tzum krijgt een oefenveld met verlichting en een prachtig clubgebouw. Het Lyntsjespark krijgt zo gestalte, een sportpark dat tot op heden nog steeds tot volle tevredenheid in gebruik is.
Piet Paulusma speelt zijn laatste wedstrijd voor Tzum op 9 maart 1991. Op die dag loopt hij in het duel tegen Stormvogels’64 een dubbele beenbreuk op. Na de revalidatie probeert hij een comeback te maken. Dat lukt niet, mede dankzij de steeds drukkere werkzaamheden die zijn bestaan als weerman met zich meebrengen. Tot aan zijn overlijden in 2022 laat Paulusma regelmatig zijn gezicht zien op het oude nest. Meermaals presenteert hij het weer op SBS vanaf het Lyntsjespark. Wat de sportieve prestaties betreft wordt aldaar in de marge gevoetbald. De afgelopen 13 jaar speelde Tzum 1 in de reserveklassen, tussen ploegen als Joure 6, Bolsward 7 en Leeuwarder Zwaluwen 11. Met vier jeugdteams, de oudste in de leeftijdscategorie onder-14 ziet het er niet naar uit dat een terugkeer naar de standaardklassen op korte termijn aanstaande is. Jammer, maar in Tzum is men vooral blij dat er tientallen jaren na de totstandkoming van de plaatselijke voetbalclub nog steeds gevoetbald wordt op eigen dorp. Op een prachtig sportpark, waar het altijd goed toeven is!