De jongere voetbalvolger weet er vermoedelijk niets van, maar in het circa 2500 inwoners tellende Hallum was tot een jaar of dertig geleden een tweetal voetbalclubs actief. Lange tijd werd er in het terpdorp onder de vlag van SV Hallum hoofdzakelijk op zondag gevoetbald. In 1960 kwam er ook een zaterdagvereniging bij, genaamd De Wykels. Aan het einde van de jaren ’80 van de vorige eeuw werd duidelijk dat een fusie tussen de twee Hallumer clubs onvermijdelijk was. In 1991 vond het heuglijke feit plaats: Wykels-Hallum zag het levenslicht. De start van de fusieclub kon niet mooier. Direct werd er door het vlaggenschip een promotie afgedwongen. Het eerste kampioenschap liet iets langer op zich wachten. Dat vond plaats in 1997.
In 1997 werd Wykels-Hallum 1 kampioen van de gemengd Gronings-Friese vierde klasse C. De 55 punten die dat jaar werden behaald bleken voldoende om concurrent Minnertsga voor te blijven. Hoewel Minnertsga aanzienlijk minder tegentreffers kreeg, was het de kracht van de voorhoede die de titelrace in Hallumer voordeel deed beslissen. De rood-gelen zetten regelmatig een forse uitslag neer. Niet alleen in eigen huis, ook op vreemde bodem. Zo liepen tripjes naar Ulrum, Aduard en Oosterwolde op vermakelijke doelpuntenfestijnen uit. Wie de kampioensselectie bekijkt zal dat niet verbazen. De naam André Polet doet bij de meesten wel een belletje rinkelen. Met circa 300 competitietreffers zal Polet vermoedelijk tot in lengte der dagen clubtopscorer blijven op sportpark It Blikkelân. Anno 1996 was de naam van André Polet minder bekend in amateurvoetballand, al toonde hij met 15 doelpunten wel aan dat hij een rijzende ster was. Seizoenstopschutter werd hij niet met dat aantal. Die eer was weggelegd voor Ali Reza Shahangir.
Ali Reza Shahangir woonde in 1996 net vijf jaar in Nederland. Aan het begin van het decennium moest hij vanwege de politieke situatie noodgedwongen vluchten vanuit zijn geboorteland Iran. Het gezin Shahangir streek neer in Langweer, waar puber Ali Reza zich inschreef bij de plaatselijke voetbalclub. In eigen land was Shahangir een groot talent. Hij was zelfs geselecteerd in de voorselectie voor de Olympische Spelen in Barcelona. In Langweer kon hij weer onderaan de ladder beginnen. Het lontje was wel eens kort, maar al snel bleek dat de Iraniër inderdaad een aardig balletje kon trappen. Na een verhuizing naar Hallum etaleerde hij zijn kunsten bij de pas opgerichte fusieclub. Hier speelde hij zich zodanig in de kijker dat hij in 1994 op 21-jarige leeftijd een contract bij Cambuur afdwong. Tot de hoofdmacht schopte Shahangir het niet. In 1996 keerde hij terug naar Wykels-Hallum, waar hij een enorme bijdrage leverde aan de behaalde titel. In 1998 verliet de getalenteerde Iraniër onze provincie. In later jaren viel zijn naam nog regelmatig te lezen in de noordelijke sportkaternen. In Emmen speelde hij tot 2007 voor gerenommeerde clubs als Drenthina, SVBO en WKE.
Vanaf 1997 telde Hallum in Friesland dus eindelijk mee op amateurvoetbalgebied. Tot dat moment was er zowel op zaterdag als op zondag vooral op bescheiden niveau geacteerd. Het succes van 1997 kwam Wykels-Hallum zeker niet aanwaaien. In de winterstop zat men op het vinkentouw bij koploper De Sweach. Spoedig na de seizoensonderbreking werd de kop gegrepen. Toen eind maart met 0-4 werd verloren van Minnertsga kwam een eventuele titel losse schroeven te staan. De ‘Pompeblêden fan de Klaai’ verkeken zich hierna op Ternaard waardoor Wykels-Hallum dankzij zwaarbevochten overwinningen in Beetsterzwaag en De Wilp de voorsprong in ere kon herstellen. Op de laatste speeldag – 10 mei 1997 – kon de kampioensvlag in top. De schrik sloeg het massaal uitgelopen Hallum die dag om het hart toen het bezoekende CVO na een halfuur op 0-1 kwam. Op slag van rust bracht Douwe de Vries zijn ploeg langszij. Het schutterstandem Shahangir-Polet stelde de zege na de helftwisseling veilig. Een geweldig succes, behaald onder twee trainers.
Het seizoen was namelijk begonnen met Rob Kleefman als eindverantwoordelijke. De nieuwe baan van Kleefman zorgde ervoor dat de oud-Cambuurspeler de trainersklus in Hallum rond september 1996 moest beëindigen. Hans Roskam – kort daarvoor werkzaam bij MKV’29 en met net als Kleefman een verleden als speler bij Blauw Wit’34 – werd de nieuwe man aan het roer. Meerdere spelers die door Roskam werden gebruikt in het kampioensjaar zouden in 2006 een nog groter succes behalen. In dat jaar behaalde de toen jubilerende fusieclub namelijk zelfs de tweede klasse, destijds het derde amateurniveau. Spelers als Durk Prins, Siemen van der Woude, Marc Frankena en uiteraard André Polet (met 24 treffers…) waren er zowel in 1997 als in 2006 bij.
Vandaag de dag is Wykels-Hallum derdeklasser. Niet iedere samensmelting van twee clubs pakt positief uit, zo is in het verleden meer dan eens gebleken. In Hallum deed het dat wel. Twee korte verblijven in de tweede klasse en uiteraard de titel van 1997 zijn hiervan de duidelijke bewijzen.
Op de foto de kampioensploeg van 1997, gefotografeerd vlak na het laatste fluitsignaal van de kampioenswedstrijd tegen CVO. Staand, van links naar rechts: Hans Roskam (trainer), Raymond Bouwhuis, Hille Hellema, Fridus Jongbloed, Yne Peter Terpstra, Durk Prins, Siemen van der Woude, Wim de Vries, Ali Reza Shahangir, André Polet en Evert Borger (elftalleider). Gehurkt: Wiebe de Roos (achter bloemen), Johannes Hijma, Douwe de Vries, Marten Evert Borger, Hendrik Borger, Pier Prins, Hille Visser, Marc Frankena, Sjoerd de Vries en Edwin Koolhof