Oudega 1 speelt het aankomende seizoen alweer voor het zevende jaar op rij in de reserveklasse. In klasse 6-07 neemt het Oudegaaster vlaggenschip het op tegen teams als EBC 2, NOK 4 en Joure 9. Zonder twijfel zal de wens binnen de club zijn dat er op termijn weer in de standaardklassen gespeeld gaat worden. Momenteel zit dat er niet in. Verder is de vereniging kerngezond. Dat in mei en juni van dit jaar het 75-jarig jubileum gevierd kon worden is daarvan een bewijs. Tijdens deze viering werd een prachtige krant gepresenteerd waarin werd teruggeblikt op het rijke verleden van de club. Hoogtepunten waren er namelijk genoeg. In 1972 bijvoorbeeld, als Oudega in het bekertoernooi een enorme stunt levert door Harkemase Boys te verslaan. Nog groter is het succes in 1985. In dat jaar wordt Oudega 1 kampioen van de vierde klasse. In de derde klasse – dan ook nog daadwerkelijk het derde amateurniveau – bevinden de voetballers uit het 700 inwoners tellende dorpje aan de Oudegaaster Brekken zich plotseling tussen gerenommeerde clubs als Harkemase Boys en ONS Sneek.
Hoewel het anno 2023 een stunt van jewelste lijkt, komt het kampioenschap van Oudega 1 in 1985 niet uit de lucht vallen. In 1983 is de ploeg – net gepromoveerd vanuit de FVB – er al heel dicht bij. Oudega eindigt dat jaar op een gedeeld eerste plaats, samen QVC en Balk. In de nacompetitie om de kampioen aan te wijzen komt Oudega één doelpuntje te kort. Een jaar later zorgt een remise op de slotdag ervoor dat Oudega – als de prijzen worden verdeeld – opnieuw met lege handen staat. Leeuwarder Zwaluwen heeft een punt meer behaald en gaat er met de hoofdprijs vandoor.
Dan moet het in het seizoen 1984/1985 maar gebeuren. In tegenstelling tot de twee voorbije jaren is de competitiestart die jaargang matig. Na 5 duels is er slechts tweemaal gewonnen. Zeker de verliespartij bij Oeverzwaluwen doet pijn. In de Koudumer Sândobbe staan de Oudegaasters al binnen het halfuur op een kansloze 3-0 achterstand. Het tekent de formatie van trainer Piet Boersma dat het niet in de war raakt van deze oorwassing. Achtmaal op rij wordt er hierna niet verloren, tot in maart 1985 de return tegen de Koudumers op het programma staat.
Oudega wint de kraker met 1-0 en kan de ijsblokjes voor de champagne uit de vrieskast halen. Ook het verliezende elftal kan ijsblokken aanrukken, zo schrijft verslaggever Peter van der Meeren twee dagen later in de Leeuwarder Courant. Om de ledematen te verzorgen tegen kneuzingen en zwellingen welteverstaan. Oeverzwaluwen is de wedstrijd uitgeschopt door een bikkelhard voetballend Oudega, zo laat trainer Jack Haak na afloop in duidelijke bewoordingen weten. Oudega heeft er maling aan. Na twee op een haar na gemiste kampioenschappen wordt alles op alles gezet om nu wel met de hoogste eer te strijken, zo stelt trainer Piet Boersma.
Hoewel de titel volgens Boersma na de zege op de concurrent een formaliteit is, werken de oranjehemden zich met opeenvolgende nederlagen tegen Balk, Minnertsga en Woudsend daarna nog flink in de nesten. Omdat de concurrentie maar matig profiteert kan in Oudega uiteindelijk toch de kampioensvlag in top. Op het veld van Makkum wordt de kroon op een prachtig jaar gezet. Ook de verhuizing naar sportpark It Joo rond diezelfde tijd wordt door velen als een hoogtepunt gezien, al kijken oudgedienden met weemoed terug op de tijd toen er nog achter de fabriekshuizen in het centrum van het dorp werd gevoetbald.
Trainer Piet Boersma verlaat na het succesvolle jaar Oudega. Boersma zal daarna nog emplooi vinden bij IJVC en Black Boys, maar successen zoals in Oudega zal hij niet weer meemaken. Kees Krijnsen uit Idskenhuizen is de nieuwe eindverantwoordelijke. De selectie waar Krijnsen mee gaat werken kent weinig wijzigingen, al is het wennen dat routinier en aanvoerder Klaas Regeling – heden ten dage nog steeds nauw betrokken bij de club – na bijna 600 wedstrijden in het eerste elftal in een lager team gaat spelen. Krijnsen wil verjongen. Daarvan wordt Okke van der Kamp, instituut tussen de Oudegaaster palen het slachtoffer. Van der Kamp is – een kort en succesvol uitstapje naar Workum uitgezonderd – al sinds mensenheugenis eerste doelman, maar met 36 jaar beginnen de jaren te tellen.
Krijnsen komt snel terug op zijn besluit. Als na 6 duels slechts 2 punten zijn vergaard en er reeds 18 tegentreffers zijn geïncasseerd wordt Van der Kamp als de wiedeweerga terug gevraagd. Prompt worden er drie duels op rij gewonnen. Oudega ontpopt zich in de derde klasse tot een taaie kluif voor elke tegenstander. Mouwen omhoog, vechten voor elke meter en gaan tot de laatste seconde, dat is het credo. Als het einde van de competitie in zicht komt, lijken de oranjehemden het zowaar te gaan redden. Met nog 5 speelronden voor de boeg bedraagt de voorsprong op de degradatiestreep 3 punten, ten tijde van het tweepuntensysteem een aardig gaatje. Toch gaat het mis, vooral omdat de sleutelduels tegen laagvliegers Buitenpost en Zeerobben gaan verloren. Ondanks een 2-1 zege tegen FC Wolvega op de laatste speeldag komt Oudega 2 punten tekort voor handhaving.
Oudega zal nooit weer in de buurt van de derde klasse komen. Nog driemaal wordt er een promotie gevierd. In 2005 en 2006, als de ploeg met goalgetter Herre van der Velde in de gelederen in twee jaar tijd van de zesde naar de vierde klasse doorstoot, en in 1992 als de FVB wordt ontstegen. Laatstgenoemde promotie komt tot stand met Okke van der Kamp aan het roer. De keeper van weleer wordt na zijn actieve carrière hoofdtrainer van vele eerste elftallen, waaronder Oudega. Ook op veel andere fronten diende Van der Kamp zijn club. Zo was hij onder meer jarenlang voorzitter. Geheel terecht werd Van der Kamp eerder dit jaar tot erelid van Oudega benoemd.
Op de foto de kampioensploeg van Oudega in 1985, vlak nadat in Makkum de titel is behaald. Staand, van links naar rechts: Cor Verbeek (elftalleider), Sjoerd Jan Oord, Okke van der Kamp, Johannes Hoekstra, Anton Hoekstra, Ekke van Berkum, Sjouke Boersma, Reinder Hoekstra, Jolke Groenveld, Hans Tysma, Willem Hoekstra en Piet Boersma (hoofdtrainer). Gehurkt, van links naar rechts: Gerrit Martens (grensrechter), Willem van der Velde, Folkert Boersma, Klaas de Groot, Albert Reinstra, Siemen van Berkum en Klaas Regeling.