Zo op het oog een doorsnee kampioensfoto, tegelijkertijd ook een hele speciale. Kampioensfoto’s van Oosterstreek 1, ze zijn er namelijk niet zo heel veel. Deze foto van 1998 is de laatste. Dat er op korte termijn een nieuwe gaat komen lijkt onwaarschijnlijk. Spelerskrapte deed Oosterstreek dit seizoen voor het eerst de krachten bundelen met de eveneens noodlijdende streekgenoot Zandhuizen en hoewel het samenwerkingsteam de eerste competitiewedstrijd keurig omzette in een overwinning, is dat tot op heden de enige driepunter gebleken. Met 4 punten en een doelsaldo van min 45 staat SSA Oosterstreek-Zandhuizen vooralsnog op een vrij uitzichtloze laatste plaats.
Reden te meer om deze foto te koesteren. Een foto waarvan in 1997 nog niemand vermoedt dat deze een jaar later gemaakt gaat worden. Onder trainer Eppe Jonker uit Jubbega is Oosterstreek dan net op een weinig verheffende negende plaats geëindigd in de zesde klasse C. Alleen het Drachtster SCS en FC Fochteloo doen het nog minder. Dat na het vertrek van de Jubbegaaster oefenmeester mede-Kompenijsters Johan Rozenberg en Wieger Jonker hun biezen pakken maakt het vooruitzicht voor Oosterstreek, waar de spoeling wat spelers betreft nooit heel dik is, er niet bepaald florissanter op.
Lang lijkt het er op dat Gerrie Veldhuizen – de nieuwe man aan het roer – het met nagenoeg dezelfde selectie zal moeten doen als zijn voorganger, maar op het laatste moment waaien er zowaar drie versterkingen aan, een bijzonderheid in het 550 inwoners tellende dorpje in de Stellingwerven. Tegenover het vertrek van de twee Jubbegaasters staat de komst van Teake Halbersma, afkomstig uit een lager elftal van Leeuwarder Zwaluwen en van buur Zandhuizen vraagt de robuuste André Wesselink overschrijving aan. Ook komt jongeling Jos van der Helm van Olyphia de gelederen versterken. Een talent waar Oosterstreek veel plezier van zal beleven, maar wat wellicht de grootste aanwinst is voor Veldhuizen en consorten is dat Jack Jongebloed weer volledig speelklaar is.
Jack Jongebloed – die in later jaren nog 12 jaar als wethouder zal fungeren voor de gemeente Weststellingwerf – heeft al in de tachtiger jaren furore gemaakt op de noordelijke amateurvelden als vaardig goalgetter van veel hoger spelende clubs zoals Olyphia, Steenwijk en Steenwijkerwold. Door blessures kende zijn voetballoopbaan hierna een grillig verloop maar inmiddels, bijna 35 jaar oud, kan hij weer volledig ingezet worden. Voor nieuwe trainer Gerrie Veldhuizen, die Jongebloed dikwijls als verlengstuk gebruikt, scheelt dat een slok op de borrel.
Al direct wordt duidelijk dat er geen maat staat op Oosterstreek. De overwinningen volgen elkaar in rap tempo op en wat vooral opvalt is de scoringsdrift van spits Adriaan Brak. Het ene na het andere doelpunt komt er van zijn voet. Nog voor de winterstop is aangebroken staan er 17 treffers achter Brak zijn naam, tiener Jos van der Helm doet het met 13 doelpunten niet veel minder. Halverwege de competitie is het niet eens de vraag meer of, maar wanneer Oosterstreek kampioen gaat worden. In december 1997 bedraagt de voorsprong op achtervolger Kuinre al 9 punten.
Die marge komt nimmer in gevaar, te meer omdat datzelfde Kuinre direct na de seizoensonderbreking met 3-1 wordt verslagen op de net vernieuwde Klaverweide. Uiteindelijk kan al op 19 april 1998 – vier volledige speelronden voor het einde van de competitie – na een overwinning in Kraggenburg de kampioensvlag in top. Een prachtig succes en dat in het jaar waarin het 70-jarig jubileum wordt gevierd! Na twee seizoenen heeft Oosterstreek de voetbalkelder weer verlaten, maar het zal maar voor even zijn. Een treetje hoger gaat het al direct in de eerste wedstrijd mis. De 1-2 nederlaag tegen BEW is nog te verteren. Het uitvallen van Jack Jongebloed daarentegen doet veel meer pijn, zeker als de spelmaker kort daarna op doktersadvies de voetbalschoenen definitief aan de wilgen moet hangen. Dat Jos van der Helm vanwege een stage naar de VS vertrekt helpt ook niet. Met 2 winstpartijen in 22 wedstrijden moet Oosterstreek direct weer de gang naar de zesde klasse maken.
Hoewel er sindsdien door Oosterstreek 1 geen kampioenschappen meer zijn gevierd, vallen na de eeuwwisseling lange tijd best aardige resultaten te noteren. Nog driemaal vinden de roodhemden de weg omhoog. Toch wordt al voor de Coronajaren aanbreken duidelijk dat het een steeds lastiger opgave wordt voor de kleine vereniging om zelfstandig de broek op te houden. In 2019 gaat Oosterstreek een jeugdsamenwerking aan met Olyphia, Zandhuizen en Sport Vereent. Vandaag de dag komt de jeugd uit Oosterstreek uit in het geelzwarte shirt van VIDOSA, wat staat voor vier dorpen samen: Noordwolde, Oosterstreek, Zandhuizen en Oldeberkoop. Lang lijkt het erop dat het een samenwerking is die over de volledige 4 verenigingen uitgerold gaat worden, maar twee maanden geleden kwam een fusiecommissie met de conclusie dat voor een dergelijke megafusie nog te veel struikelblokken zijn.
Of Oosterstreek over 4 jaar op eigen benen het 100-jarig jubileum kan vieren? De tijd zal het leren…
Op de foto het succesvolle gezelschap van 1998. Boven, van links naar rechts: Bert Lankman (elftalleider), André Wesselink, Michel Haas, Jack Jongebloed, Adriaan Brak, Maikel Tolman, Gerrie Veldhuizen (hoofdtrainer) en Jaap Brouwer (grensrechter).
Midden, van links naar rechts: Taeke Halbersma, Titus van Veen, Klaas Snijder, Jos van der Helm, Gijs Hijlkema en Martin Postma.
Onder, van links naar rechts: Johannes Brouwer, Tjim Lem, Peter Nijboer, Paul Hoek en Edwin Brouwer