Datum: 4 december 2002
Locatie: Sportpark De Hege Simmerdyk, Joure
Wedstrijd: SC Joure-FC Groningen
Toeschouwers: 4000
Sportpark De Hege Simmerdyk siddert op 4 december 2002 van spanning. De zondagvoetballers van SC Joure nemen het op tegen eredivisionist FC Groningen. Tot vlak voor de pauze leiden de amateurs met 2-0. Een stunt lijkt in de maak, maar als arbiter Van Dongen een uur later voor het einde fluit is een droom in duigen gevallen. De profs slagen er in om de achterstand om te buigen in een 2-3 overwinning. Aan thuiszijde wordt niet lang getreurd. Uiteraard is er even de teleurstelling, al spoedig slaat dit om in een feeststemming. Achter de coulissen feest de Jouster penningmeester een vrolijk feestje mee; liefst 28.000 euro houdt de club over aan het bekerpotje.
Voor Klaas de Jong (1969) is de bekerwedstrijd tegen FC Groningen een van de vele hoogtepunten uit zijn voetbalcarrière. Een hoogtepunt dat hij bijna niet had meegemaakt. Twee jaar voor de bekerclash overweegt De Jong serieus om de schoenen aan de wilgen te hangen. Hij maakt dan al 12 jaar, onderbroken door een jaartje Sneek, deel uit van het vlaggenschip van Joure-zondag. In 1988 trekt hij na drie jaar voor de jeugdopleiding van Heerenveen gespeeld te hebben voor het eerst het groen-witte shirt aan. Enkele maanden eerder heeft het bij vv Oudehaske opgegroeide talent van Foppe de Haan en Gertjan Verbeek te horen heeft gekregen dat er voor hem geen plaatsje is weggelegd in de hoofdmacht van SC Heerenveen. Terugkeren naar kelderklasser Oudehaske ligt voor de hand, maar in Joure – waar veel vrienden spelen – ziet De Jong een aantrekkelijker optie.
SC Joure voetbalt dan in de vierde klasse, een niveau dat bij lange na niet strookt met de ambities van de club. Dat verandert gauw als er in 1989 en 1992 kampioenschappen worden behaald. Aangekomen in de tweede klasse stokt de opmars. Joure speelt vaak een rol van betekenis en sleept bijna jaarlijks een periodetitel in de wacht, maar de zo vurig gewenste promotie komt er maar niet van. Reden voor Klaas de Jong om zijn toekomst te overwegen. De aanstelling van Bert Hollander als hoofdtrainer, maar vooral de komst van maatje Dick Schuurman doen de Jouster aanvoerder besluiten nog een jaartje door te gaan. Een beslissing waar De Jong geen moment spijt van zal hebben.
Eindelijk wordt er serieus werk van de promotiedroom gemaakt. Met versterkingen als Henk Herder, Johnny de Jonge, Arnold Haanstra en Geert-Jelle de Vries blijkt Joure in 2002 veel te sterk voor de tweede klasse. Niemand die er aanvankelijk acht op slaat, maar naast de vele overwinningen in competitieverband sluipt Joure ook steeds een ronde verder in het bekertoernooi. Pas nadat de gerenommeerde hoofdklasser Achilles 1894 in de kwartfinale met 5-1 van de mat wordt geveegd realiseren veel Jousters zich dat er een tweede hoofdprijs lonkt. Wel eentje die voor de helsdeuren weg zal moeten komen, in de halve finale wacht namelijk op sportpark De Bosk hoofdklasser Harkemase Boys. Het is soms met hangen en wurgen, maar na de strafschoppenserie stapt de tweedeklasser als winnaar van het veld. Datzelfde veld op sportpark De Bosk is ook het toneel voor de finale tussen Joure en Flevo Boys. De 2000 aanwezigen vragen zich luidop af welke van de clubs nu twee klassen hoger speelt dan de tegenstander. Joure laat geen spaan heel van de Emmeloorders en wint met 6-0.
De bekerwinst kort de zomerstop aardig in voor de manschappen van trainer Bert Hollander. Met de strijd om de landelijke amateurbeker – die voor Joure strandt in de finale tegen het Voorburgse Tonegido – krijgt het seizoen nóg een staartje. Daarnaast mag Joure al vroeg in het volgende seizoen deel gaan nemen aan de poulefase van de ‘grote’ KNVB-beker, dan nog Amstel Cup geheten. Plaatsing voor de volgende ronde komt direct op losse schroeven te staan als er op Urk met 3-0 wordt verloren. Een 6-2 zege op Genemuiden enkele dagen later geeft toch weer enigszins hoop. Het laatste groepsduel zal gewonnen moeten worden, juist dan wacht de zwaarste tegenstander. Joure gaat de degens kruisen tegen Cambuur/Leeuwarden. Klaas de Jong herinnert zich de partij nog goed: ,,Cambuur was al geplaatst. Veel reservespelers kregen de kans zich te bewijzen. Die jongens lieten zich niet van de beste kant zien”, lacht De Jong. Menig voetballiefhebber wrijft zich die avond in de ogen bij het lezen van de uitslag op teletekst: Joure verslaat de eerstedivisionist met 6-4. Tot grote woede van het door deze uitslag uitgeschakelde Urk, dat Cambuur ervan beticht de provinciegenoot een vriendendienst te hebben geleverd.
Niemand in Joure die er om maalt. Volledig tegen de verwachting in is de Knock Out-fase bereikt. De loting biedt perspectief; de reserves van Vitesse komen naar Friesland. Met vier jeugdinternationals een tegenstander om niet te onderschatten, maar op het ijskoude sportpark op ‘De Jouwer’ blijkt dat de Arnhemmer jongelingen nog een lange weg hebben te gaan. ,,Er liep een knaap rond bij Vitesse, het leek wel een Eskimo. Moffen aan, muts op. Hij heeft die avond geen bal geraakt”, vertelt De Jong. Hoewel de 2-1 uitslag anders doet vermoeden, bekert Joure redelijk eenvoudig verder. Na afloop van de wedstrijd wordt in de uitpuilende kantine de loting live op de televisie gevolgd. Een gejuich barst los er een thuiswedstrijd tegen FC Groningen wordt geloot.
Organisatorisch brengt de loting de nodige kopzorgen met zich mee. De lichtmasten op sportpark De Hege Simmerdyk voldoen niet aan de eisen. Bovendien is de accommodatie niet hooliganbestendig. Even wordt er gesproken over Heerenveen als alternatieve speellocatie, maar onder aanvoering van voorzitter Ynte Kuindersma verenigt Joure de krachten. Het lichtprobleem wordt opgelost, er worden noodtribunes geplaatst en de club regelt tientallen stewards. De KNVB vindt het voldoende, Joure mag op eigen terrein gaan spelen. De 4000 beschikbare kaartjes gaan als warme broodjes over de toonbank. Veertien jaar nadat Joure robbertjes uitvecht met bescheiden dorpsclubs als Blauwhuis, Hallum en Langweer, staat het op het punt de belangrijkste wedstrijd uit het dan 37-jarige clubbestaan te spelen.
Anderhalf uur voor de bekerclash fietst Klaas de Jong met de sporttas over het stuur richting het sportpark. Een aparte gewaarwording, aldus De Jong: ,,Hoe dichter ik in de buurt van die boven het dorp uit stekende lichtmasten kwam, hoe meer rumoer. Voor het sportpark stonden allemaal politiebusjes. Dat was in Joure een unicum.” De eersteklasser acht zich zeker niet kansloos. ,,Vergeet niet dat wij al een hele tijd in een flow zaten. FC Groningen stond op dat moment bijna onderaan in de Eredivisie”, verduidelijkt De Jong. Hoe terecht het vertrouwen van de amateurs is, blijkt na 23 minuten als Johnny de Jonge de gastheren op 1-0 zet. Als een klein kwartier later diezelfde speler ook voor de 2-0 zorgt, explodeert het sportpark bijna. Behalve dan in het voor de Groningen-aanhang bedoelde supportersvak, waar her en der wat reclameborden sneuvelen.
Joure doet er alles aan de om de royale marge in stand te houden tot de pauze. Dat lukt niet. Sander van Gessel brengt de spanning terug. ,,Dat was zonde”, zegt Klaas de Jong bijna 22 jaar na dato. ,,Met 2-0 of met 2-1 de rust in is nogal een verschil.” Halverwege grijpt Groningen-trainer Ron Jans in. Martin Drent wordt in het veld gebracht. Een goede zet. In de 55ste minuut scoort de boomlange goalgetter de 2-2. Joure hangt in de touwen, maar het lukt de Groningers niet de genadeklap uit te delen. In de 83ste minuut houdt heel Joure de adem in als plotseling Johnny Dölle oog in oog met keeper Roy Beukenkamp komt te staan. Het mag niet zo zijn. Beukenkamp redt. Drie minuten later is het sprookje ten einde als wederom Martin Drent de Jousters in rouw dompelt. Joure heeft er alles aan gedaan, maar komt uiteindelijk net te kort. ,,Misschien maar goed ook”, stelt De Jong. ,,Als we hadden gewonnen had ik wel eens willen zien hoe het was afgelopen met de supporters van Groningen. Er waren geen hekken om ze tegen te houden.”
Onverminderd de bekeruitschakeling zet de Jouster opmars zich door. Een halfjaar na de wedstrijd tegen Groningen schaart Joure zich tussen de elite van het amateurvoetbal als het de sterkste blijkt in de eerste klasse. In 2004 zet Klaas de Jong een streep onder zijn actieve voetballoopbaan bij de senioren, vier kampioenschappen en een hele reeks aan geweldige herinneringen op zak. Twee hoogtepunten pikt de huidige trainer van Heerenveense Boys er uit ,,In 1993 mocht ik met een regioteam meespelen in de afscheidswedstrijd van Rodion Camataru. Dat was een prachtige belevenis daar in dat volgepakte oude Abe Lenstra-stadion. De wedstrijd tegen FC Groningen met Joure schaar ik op gelijke hoogte. Hoe vaak maak je het als amateurvoetballer mee dat je voor 4000 toeschouwers speelt?” Sluit De Jong met een retorische vraag af.
Losse foto’s: Jan de Vries
Dagblad van het Noorden, daags na de wedstrijd.